DOORVERTELLEN Zaterdag was er in de Leeszaal weer een aflevering van Doorvertellen. Deze keer ging het over Syrië. Syrië, waar al vier jaar een verwoestende en steeds gecompliceerder wordende burgeroorlog woedt waarvan het eind nog niet in zicht is. Daarom vind ik het een beetje moeilijk om een stukje te schrijven over zaterdagmiddag. Want ik vond het een plezierige middag en voor m’n gevoel klopt dat eigenlijk niet. Als je een middag aan Syrië wijdt, dan zou je moeten huilen, of je kwaad maken, of over een oplossing nadenken. En wat deden wij? We keken naar een film, we luisterden naar muziek en gedichten, zagen een derwisjdanser en foto’s van schilderijen. We dronken wat en aten heerlijke Syrische hapjes. De middag was georganiseerd samen met de Syrische vluchtelingen die op dinsdag naar Café NL in de Leeszaal komen om daar hun Nederlands te oefenen. Zij zijn Syrië ontvlucht vanwege de oorlog, of misschien al eerder omdat ze zich in hun land bedreigd voelden. Dat is dramatisch en toch hadden we juist daardoor in de Leeszaal een prettige middag. Dat is vreemd, dat voelt ongemakkelijk.
Maar, ook al kwam de oorlog wel degelijk aan de orde in de film van Rosh Abdelfatah, het was toch een fijne middag, ik kan er niets anders van maken. De film was interessant, de dans spectaculair, de muziek en de gedichten waren mooi en de schilderijen bijzonder. Wel was het zo dat het foto’s waren van schilderijen die de maker bij zijn vlucht in Syrië had moeten achterlaten, wat natuurlijk triest is en een soort symbool voor alles wat je bij een vlucht niet mee kunt nemen.
Ik weet niet hoe het voelt om vluchteling te zijn. Ik weet niet of het als je vluchteling bent mogelijk is te denken: dit was een fijne middag over het land waar ik vandaan kom. Ik hoop het maar. Ik ben er van onder de indruk dat mensen die uit wanhoop naar Nederland zijn gekomen de moed en de energie hadden om deze middag in elkaar te zetten. En niet voor het eerst denk ik: de Leeszaal is een plaats waar dingen die onmogelijk lijken soms toch blijken te kunnen.
De film die Rosh Abdelfatah zaterdag liet zien staat ook op YouTube:https://www.youtube.com/watch?v=09c2TwWBBYs
De foto’s zijn gemaakt door Elise den Os:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10204314054145753.1073741828.1061089392&type=1&l=bf99b370e4